Werkwijze individuele
begeleiding
Het spreekt voor zich dat
elke mentale trainer een eigen manier van werken heeft. Het is dus zeker
niet de bedoeling hier voor alle sportpsychologen te spreken. Het schema
(fig.1) dat ik hier voorstel is datgene dat ik volg in mijn werk met
atleten, zonder te pretenderen dat dit de enige of de ideale methode is.
De grote lijnen zullen waarschijnlijk herkenbaar zijn in de werkwijze
van mijn collega's, maar u vraagt best altijd naar hun eigen werkwijze.
Fig.1: Schematisch
overzicht werkwijze

Elke mentale begeleiding
van een atleet start bij het opmaken van een mentaal profiel (MPO). Dit
betekent dat ik samen met de atleet zijn / haar sterke punten en
werkpunten op mentaal vlak in kaart breng. Hiervoor is natuurlijk heel
wat informatie nodig, welke meestal in drie stappen verzameld wordt.
-
Een gesprek met de atleet
vormt het startpunt; uiteindelijk is de atleet de grootste expert in
zichzelf. Soms kan een bijkomend gesprek met de trainer, de ouders, of
andere belangrijke personen plaatsvinden om ook van hen informatie te
verzamelen.
-
Eventueel kunnen enkele
psychologische vragenlijsten en tests afgenomen worden om nog meer
informatie te verzamelen, bijvoorbeeld over persoonlijkheid in het
algemeen, motivatiestijlen, stress en stresshantering...
-
Tenslotte kan het nuttig
zijn dat ik de atleet bezig zie op het terrein, bijvoorbeeld tijdens
trainingen of wedstrijden.
Afhankelijk van de vraag
van de atleet en de mogelijkheden binnen de begeleiding zal beslist
worden welke stappen al dan niet genomen worden. Wel heb ik ondervonden
dat een uitgebreid profiel erg nuttig blijft, zelfs indien de hulpvraag
in eerste instantie eenvoudig en beperkt lijkt.
Op basis van de verzamelde
informatie en het daaruit gedestilleerde overzicht van werkpunten
en sterke punten, kan dan een mentaal trainingsadvies (MTA) gegeven
worden.
-
In eerste instantie is dit
gericht naar de atleet: deze krijgt dan advies over de mentale
vaardigheden die hij / zij (nog) moet aanleren of bijschaven en over de
onderwerpen die hij / zij in het oog moet houden om op langere termijn
problemen te vermijden. Indien nodig zal de atleet ook aangeraden worden
om extra ondersteuning te zoeken om de bestaande problemen het hoofd te
bieden.
-
Daarnaast kan ook advies
gegeven worden aan de coach van de desbetreffende atleet over de
aangewezen benadering om het maximum uit deze atleet te halen. 'Coach'
dient hier wel opgevat te worden als de volledige sportieve omkadering:
de trainers (techniek, tactiek, fysiek), maar ook de dokter, de
kinesist, de diëtist...
-
Tenslotte kan het ook
nuttig zijn om de mensen in de omgeving van de atleet advies te geven.
Zeker ouders van jonge atleten hebben vaak vragen rond de houding die
zij moeten aannemen om hun kind optimaal te steunen, zonder druk te
zetten.
Afhankelijk van dit advies
doe ik dan een aanbod voor de elementen die ik zelf kan opvolgen of geef
ik een verwijzing naar een collega indien ik de begeleiding niet zelf
kan opnemen.
Het blijft natuurlijk
altijd de keuze van de atleet om hier al dan niet op in te gaan.
Indien we besluiten tot een
verdere samenwerking, zal ik altijd proberen het aantal contactmomenten
zo laag mogelijk te houden. Veel atleten hebben immers reeds een erg
drukke agenda, en plaats vinden voor nog een wekelijkse trainingssessie
is meestal niet zo vanzelfsprekend. Tijdens deze gesprekken gaan we
samen op zoek naar oplossingen die de atleet kan gebruiken om beter te
gaan functioneren. De voorstellen die hieruit komen, moet de atleet dan
in de praktijk gaan uitproberen. Daarom probeer ik in de mate van het
mogelijke te werken met 'huiswerk': op het einde van een gesprek spreken
we in overleg af wat de atleet in de komende periode zal uitproberen
(het is reeds gezegd: mentale training vraagt oefening), en op welk
moment we terug bijeen komen om de ervaringen te bespreken en de
training waar nodig bij te sturen. Soms vraag ik ook om mij tussentijds
via e-mail op de hoogte te houden.
top
Inleiding -
Definitie & Doel -
Vier mythes -
Werkwijze
Contact
webmaster